20 september 2008.
Bijna had de Wolter Huisman de dubbel. Ook de Jan van den Berg roeide voor wat zij waard was.

Na het solo optreden van de Moby Dick vorige week in Makkum, was het nu de beurt aan deze twee om hun kunnen weer eens te laten zien. Deze circa 20 kilometer lange Zwartewater race voert door de natuur in het gebied rondom Zwartsluis.
Het parcours was dit jaar enigszins aangepast; de start die doorgaans bij de Jachthaven Kranerweert plaatsvindt, vond nu plaats in de kom van Zwartsluis.  
 
De afstand was een halve kilometer korter en de sloepen moesten een voor een om de minuut starten. Gewoon weg dat de ruimte er niet is om met z’n tweeën door de sluis te kunnen. Na deze sluis ging het richting Genemuiden. In Genemuiden moest er een boei over bakboord gerond worden waarna de race richting Hasselt ging. In Hasselt werd er gedraaid en ging men weer terug naar Zwartsluis. 
   

zwwr08k1.jpg

Abraham was deze keer stuurman van de bus.

 zwwr08k32.jpg
Pieter was ditmaal de stuurman van de Jan van den Berg.
Zei je soms wat verkeerd, Pieter?
   
De start van de Jan van den Berg zou volgens het wedstrijd schema om 12:43 plaatsvinden, alleen werd dit en paar minuten vertraagd vanwege onbekende redenen. Voor de start echter ontstond er nog enige commotie aan boord omdat er vier op eigen initiatief reizende roeisters nog niet aanwezig waren. Gelukkig kwamen zij net op het nippertje om nog even snel een  kwartiertje voor de start, warm te kunnen roeien.
 
Ondertussen had de stuurman van de Wolter Huisman zich bezig gehouden om de sloep in balans te krijgen. Hiervoor werden heel wat bakstenen en een waterpas gebruikt.
   
zwwr08k3.jpg 

 Allemaal voor een betere gewichts verdeling.
   
Er werd gesproken over vertrouwen, helden daden, onverschrokken moed, kortom even een PEPTALK van de bovenste plank. zwwr08k36.jpg
   
Van de 43 sloepen had de Jan van den Berg startnummer 40 wat betekende dat deze als een van de laatste sloepen zou starten. Twee van de achter haar startende sloepen waren de snellere Wolter Huisman en d’Isela uit Hattem.
 
Eindelijk was het dan zover; er kon gestart worden. Een roeister had van te voren aangegeven dat het naar haar mening vandaag super goed zou gaan, zij zat naar eigen zeggen:’helemaal vol adrenaline.’ We zouden zien wat er van kwam.
 
Na een professioneel uitgevoerde ‘spikkelstart’ werd er koers gezet richting het sluisje. Dit sluisje was echter een krappe bedoening. Je kan er met beide boorden door roeien maar dat is wel centimeters werk. Het was dan ook niet vreemd dat aan bakboordszijde af en toe de houten beschoeiing aangetikt werd. De Wolter Huisman ging er met beiden boorden geroeid doorheen.
 
Na de sluis ging het richting Genemuiden, onderweg bleek dat er ook supporters op het water waren; Louwe de Boer kwam met zijn kruiser langszij varen om de dames aan te moedigen. Al vlug kwam de Wolter Huisman achterop roeien, en nog vlugger hadden zij de Jan van den Berg ingehaald. Nog veel vlugger waren zij uit zicht. De Wolter Huisman had zijn dag vandaag en liep als een speer.
   
zwwr08k63.jpg   zwwr08k47.jpg
                                     Tja, het ging vandaag wel heel erg hard.
 
Na het ronden van de boei was de Jan van den Berg ingehaald door de andere twee, als laatste  gestarte sloepen, wat betekende de dames er nu helemaal alleen voor stonden!
De dames moesten puur op eigen inzet richting Hasselt roeien. Pas als er niemand is om op te jagen wordt het pas duidelijk hoe belangrijk het is om andere sloepen in de buurt te hebben. Al was het alleen maar om je er aan op te kunnen trekken.
 
Nu werd er puur op het log en op de aanwijzingen van de stuurman geroeid. De dames werden dan ook continu aangespoord door de stuurman, om de snelheid constant te houden.
Gelukkig kwamen er vlak voor Hasselt alweer boten in zicht, het was alleen jammer dat dit boten waren die reeds de boei gerond hadden en op de terugweg waren. De stuurman vroeg aan de dames of zij dezen nog in wilden halen, dat lieten de dames niet op zich zitten en met vereende krachten werd er aan de riemen gehangen. Dit was te merken, de snelheid ging gemiddeld een kilometer per uur de lucht in. 
 
De Wolter Huisman ging een super tijd neer zetten. Mede door het mooie weer hoefde de stuurman zo min mogelijk te sturen. Hierdoor kwam de snelheid niet onder de 12 km/h. Zelfs tijdens het drinken verloor men nauwelijks snelheid en bleef het log rond de 11,6 km/h hangen. Bij de voorgaande wedstrijden had men wel veel last gehad van stuur correcties. 
 
 zwwr08k84.jpg De Jan van den Berg was bij de rondingsboei om zo weer richting Zwartsluis te roeien. De stuurman bleef schreeuwen en eindelijk kwamen de eerste langzame sloepen in het zicht. De Wetterspetter en het He Bootje. De dames werden gesommeerd om even over hun linker schouder te kijken zodat een ieder het doel kon zien. Weer ging de snelheid omhoog en deze twee sloepen werden rap ingehaald. De finish kwam in zicht. 
   
De Wolter Huisman had nog twee sloepen voor zich en zou alles dan ingehaald hebben. Maar voor de finish lagen die nauwe sluizen. Waren ze daar eenmaal door dan was het te laat en kon de Wolter Huisman ze niet meer inhalen. Bij zo’n eindsprint hoeft de stuurman niemand aan te moedigen. Natuurlijk deed hij dit wel en zijn gebrul werd oorverdovend. Er werd op dat moment alles gegeven. Het bruis stond nog net niet op de lippen van de roeiers.
 
Een sloep konden ze inhalen de andere glipte net voor de Wolter Huisman door de sluizen. De finish was vlak hierna. De Wolter Huisman zette een wel zeer snelle tijd neer van 1:33:00.
Een eerste plaats in de HerenKlasse 3 en een tweede plaats in het Algemeen Klassement. Bijna….  
 
De Jan van den Berg zette een kilometer voor de finish de eindsprint in. Nadat de slagroeisters de hele wedstrijd een keurige 29 slagen hadden gehandhaafd, werd het tempo opgevoerd naar 31 slagen per minuut. Met dit hoge slagtempo en de vaste bedoeling een mooie finish te maken stormden de 10 heldhaftige dames op de eindstreep af.  
 

De Stuurman verteld over deze laatste kilometer; “Nu heb ik als roeier al heel wat finishes meegemaakt maar deze die ik als stuurman mocht beleven zal mij altijd bijblijven.
De eindstreep lag aan het einde van de sluis zodat er door de sluis geroeid moest worden om te finishen. De beide bruggen en ook de kade stonden vol met mensen, de roeiers van de al gefinishte Wolter Huisman stonden op de brug waaronder de finish was, ons toe te schreeuwen. De mensen op de kant, de speaker van de organisatie, de stuurman en de roeisters zelf maakten dit tot een groot onwerkelijk inferno.”

 

Op volle snelheid werd er onder de brug doorgeroeid, met pijn in alle leden werden de laatste meters er uitgeperst in de arena van de sluis. Er werd gefinisht in een tijd van 2:2:38. Een 7e plaats in de Hoofdklasse dames en een 15e plek in het Algemeen Klassement. 

   
Uitslag Zwartewater Race.   

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

+ thirty = twoenthirty

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.