28-09-2013.
De slag om Makkum is geroeid door de Jan van den Berg en de Moby Dick.
De race was 15,2 km lang en er werd met 32 sloepen op het voor ons bekende
IJsselmeer geroeid.
| Zaterdag morgen moesten de ploegen zich om half 10 melden bij de schuur. Hier stonden de bussen al klaar. Rond 10 uur was iedereen aanwezig dus was het instappen geblazen en op naar Mulder Transport om onze boten op te halen. Hierna was het een klein uurtje rijden naar Makkum waar we vrij vlot konden kranen bij aankomst. |
|
 |
Wachten bij het kranen met Nanda, Melissa, Erik en Jan. |
| De Jan van den Berg liet zich naar de haven slepen, maar de Moby Dick natuurlijk niet. “We zitten toch niet in het gips” |
 |
 |
Wachten op de sleep. |
| In de haven aangekomen was het weer wachten geblazen. Bij elke race hebben we als ploeg vaak hetzelfde plekje om te wachten tot de race begint. Zo ook in Makkum. Daar staat een tafeltje met wat bankjes aan de haven. Er is eigenlijk te weinig plek voor de twee ploegen om te zitten, maar toch zat bijna iedereen (proppen). |  |
| Hier konden we elkaar nog een beetje gek maken, en sterke verhalen vertellen. Deze keer was het onderwerp onder andere de trouwlocatie van Ester. “Van der Valk of Espel?”, “Als er maar Whiskey is…”, “Denk maar niet dat ik whiskey laat schenken”, “dan komen we ook niet…”. En zo moest ook Pientjen het ontgelden. Pientjen gaat ons na dit seizoen verlaten. Onze mooie roeivereniging word hierbij ingeruild voor een ietwat rustigere en ‘beschaafdere’ sport genaamd volleybal. Onbegrijpelijk was de unanieme conclusie. Volleybal….. Hoogtepunten van volleybal: Smash of een blok, dieptepunten: wissel zijn op de bank…. Roeien: Hoogtepunten: Met het team er voor gaan… Zware intervaltrainingen onder barre om standigheden… je helemaal leeg roeien in een wedstrijd waar je nek aan nek racet met andere teams. Waar opgeven verboden is en niet in het woordenboek staat… Met windkracht 7 over de golven stuiteren en doorrammen…. Na training/wedstrijd het gevoel hebben dat alles gegeven hebt… Dieptepunten: geen. Maar goed volleybal… Ik stop hier maar even over. | |
 |
De Gouteyck van West Terschelling. een 12 man’s sloep. Zo zie je ze vaak niet meer. |
| Het werd tegen één uur en de dames moesten aan boord komen want stuurman Roel werd ongeduldig. De start van de dames was om 13.12 uur. Zij gingen zich voorbereiden en gingen rondjes in de haven roeien om zich op te warmen. |  |
| De heren gingen ook maar aan boord, want ja wat moet je anders. Hier aan boord werd het plan gemaakt. Stuurman Lucas besloot om te starten met drie kleine klappen en daarna gelijk het normale tempo te vatten, dus niet de 15 superlange krachtige klappen die veel energie vergden. Dit werd besloten, omdat we startten met een minder snelle sloep en dit zou dus zonde zijn van de energie. Verder was het streven om een gemiddelde snelheid van 12 km/h te roeien. Dit zou ons een snelle tijd opleveren. | |
| De Jan van den Berg was inmiddels gestart. De wedstrijd zou een pittige wedstrijd worden mede door de oostenwind kracht 4 en het deelnemersveld. Ging men nog de haven nog uit met de wind in de rug werd deze na het keren van de boei bij Kornwerderzand dwars. Dat bleef hij tot aan het Makkummerdiep waarna hij overging in pal tegen. | |
| Het slagtempo en ritme moest mede daardoor goed in de gaten worden gehouden. De dames van de Jan van den Berg hadden geleerd van vorig jaar toen zij maar nauwelijks in hun ritme konden komen van deze dwarse golfslag. Nu ging het stukken beter en werd er een straf tempo op na gehouden. | |
| In de Moby Dick steeg de spanning en het adrenaline. “Kunnen we niet een paar rondjes roeien Lucas?”, “nee”, “Kunnen we al los”, “nee”, “Gaan we nu al?”, “nee”, Lucas: “Verrek wie heeft dat koptouw al losgegooid”, stilte, Lucas: Nou dan moeten we maar. | |
| In de haven van Makkum is geen ruimte om een warming up te doen. Dus het enige wat we konden doen was achteraan sluiten en een beetje ronddobberen. Hier werden de laatste instructies doorgenomen. Zorg dat je gedronken hebt net voor de start. Niet zeiken over de slag, want dan ……, het is 15 kilometer, dus hetzelfde als training lichtmast heen en terug, maak er een grote interval van… De tijd brak aan om te starten | |
| De Moby Dick had de binnenbocht en startte tegelijk met de Twirre. Bij het startsein snelden de beide sloepen weg. De Moby Dick zat na de start gelijk op een (ruime) 30 slagen per minuut. Dit werd dus afgeremd. De snelheid op het log stond op 5. Even over ons log: Ons log komt niet overeen met de werkelijke snelheid, maar de snelheidsverschillen zijn hierop wel waar te nemen. Dus we gebruiken deze om te zien of er constante kracht geleverd word. 5 op het log staat gelijk aan 12,3 km/h. Dus het log stond op 5 en de Twirre werd al snel gelost achter ons. Naarmate we de haven verder uitroeiden kregen we wat meer wind in ons gat en de snelheid liep hier op naar 5,5. De sloepen van Zeevaartschool van Rotterdam kwamen in het zicht. Deze sloepen waren een strijd met elkaar aan het leveren. De Moby Dick had inmiddels een slagtempo van 28,5 / 29 opgepakt en de snelheid liep hier buiten de haven op naar 6 / 6,1 op het log. (ongeveer 13,5 km/h) Deze snelheid kon gehouden worden tot de noordelijke keerboei. (de route was : Eerst in westelijke richting de haven uit, vervolgens een boei ronden en in zuidelijke richting roeien. Hier weer een boei ronden en dan in oostelijke richting de haven weer inroeien) Het ging erom spannen of we voor de boei de boten van Rotterdam konden inhalen. Dit beloofde krap te worden. Uiteindelijk bleek dit niet te lukken en we moesten tegelijk met één van de boten de boei ronden. | |
| Hierna ging het verder in de zuidelijk richting. De wind stond scheef op de kop en de snelheid zakte hier eerst wat in. De roeiers moesten wennen aan de veranderde wind en golfslag. Na aansporing van stuurman Lucas ging de snelheid weer boven de 4,5 tot max 5. Vaak krijgen andere boten “vleugels” wanneer de Moby Dick hun wil passeren. Bemanningen doen extra hun best om ons bij te houden of om in onze slipstream mee te liften. Zo ook de sloep uit Rotterdam die wij als eerste inhaalden. Deze koppelde bij ons aan en kon zo de andere sloep uit Rotterdam passeren. Honderd meter verderop moest deze sloep de Moby Dick laten gaan. De Gebroeders van Amerongen was de volgende die mee wilde liften. Deze sloep bleef eerst een tijd gelijk met ons oproeien. Ondertussen passeerden wij de ene na de andere sloep tussen ons en de Gebroeders van Amerongen door. Uiteindelijk ging deze sloep in onze slipstream hangen. Hier konden ze lang profiteren van onze snelheid en grootte (wind wegvangen). Uiteindelijk moesten ook zij ons laten gaan. We naderden de helft van de wedstrijd en we waren hard op weg naar de zuidelijke keerboei. | |
 |
De wind trok aan. De snelheid zakte hier wat vaker onder de 5. De sloepen werden door scherp sturen van Lucas gemakkelijk gepasseerd. De koers moest iets bijgesteld om de zuidelijke keerboei goed aan te snijden. De wind werd nog wat harder en de snelheid zakte hier rond de 4 of iets eronder of er boven. De ploeg werd aangespoord. Er werden dingen gezegd zoals: “Het is nu niet de tijd om aan je zondagschool versje te denken. Het is nu tijd om te rammen, om zo snel mogelijk deze wedstrijd te roeien” “Je hebt hier niks om aan te denken. Niet je moeder, niet je vrouw, alleen je riem! Rammen!”. |
| Zo ging het naar de zuidelijke keerboei. De Jan van den Berg was al gedraaid en deze werd kwam ons aan bakboord zijde weer voorbij. Zij gingen richting de haven. De Moby Dick pakte nog wat sloepen voor de boei en kon hierna probleemloos de boei ronden. | |
| Nu ging het weer richting de haven. Noordoost was de koers. De wind hadden we hier weer een beetje in ons gat. De snelheid ging weer naar 5. Er lag nog een slagveld op ons te wachten! De ene na de andere sloep werd ingehaald. Dit was het deel van het deelnemersveld waar de wat langzamere sloepen roeiden. Hierdoor leek het soms of dat we een sloep passeerden die stil lag. Stuurman Lucas maakte zijn ploeg erop attent dat de Jan van den Berg in zicht kwam. Dit gaf de ploeg weer extra adrenaline. De snelheid bleef 4,8 tot 5 constant. | |
| En toen was het zover in de verte hoorden wij de vriendelijke warme klanken van vrolijke en blije stem van stuurman Roel. Nu duurde het niet lang meer. Even later kwamen we de Jan van den Berg langszij. Er werd wat over en weer geschreeuwd en de Jan van den Berg werd achter ons gelaten. |  |
| Nog vijf sloepen voor ons meldde stuurman Lucas. De havenmond kwam in zicht. Voor de haven konden wij nog twee sloepen inhalen. In de haven hadden wij ook nog één sloep te pakken. Nu moesten we nog ongeveer 1,5 km. De snelheid zakte hier iets terug omdat de wind hier op onze kop kwam te staan. Het log gaf gemiddeld 4,5 aan. Lucas zag een paar honderd meter voor ons nog een sloep. Hij spoorde de ploeg aan. Er werd een eindsprint ingezet. Deze sprint had als doel om de sloep in te halen die in zicht was. De sloep kroop dichterbij. Stuurboord roeier Erik had ook nog wat kennis om met ons te delen om de ploeg nog eens aan te sporen. Dit lukte nog twee maal en de 5 werd weer aangetikt. De eindsprint was echter te lang om dit vol te houden en de snelheid zakt 500 meter voor de finish weer terug naar 4,5 / 4,7. Dit was echter niet genoeg om de sloep die nog in zicht was in te halen. Zo kwam de Moby Dick in een tijd van 1:25:25 over de finish. Goed voor een 11e plek in het algemeen klassement. | |
| Al met al een goede race voor de Moby Dick. De wind was iets te hard om de doelstelling van 12 km/h gemiddeld te halen. Dit was nu krap 11 km/h geworden. | |
| De Jan van den Berg kwam samen met de snel achter op komende De Mac in het Makkummerdiep. Pal tegen de wind in ging het gelijk op. Verbeten keken de dames van beide ploegen elkaar in de ogen. Verbeten werd er de laatste 2 kilometers door gevochten. Geen duimbreed werd er meer prijs gegeven. En zo snelden men naar de finsh. Dit ging perfect tot dat… | |
| Op een gegeven moment moest er gedronken worden. Dit gebeurt bank voor bank. De dames vangen dan de twee drinkers op . Zij krijgen drie slagen de tijd om te drinken en tijdens deze drink sessie mag de snelheid niet zakken. Het ging perfect tot dat bij een van de dames, tijdens het drinken, de riem uit de dol vloog. Door de snelheid waarmee dit gebeurde kreeg zij de riem er niet zo snel meer in en De Mac nam afstand. Toen daarna bij een andere dit nog een keer gebeurde liep De Mac bij de Jan van den Berg vandaan. | |
| De laatste kilometers werd er alles nog eens uitgeperst en de snelheid ging zowaar nog even naar boven om daarna te kunnen finishen in een tijd van 1:52:14. | |
| Een zevende plek in het Algemeen Klassement en een derde plek in hun eigen klassement Dames 1 was het resultaat van de Slag om Makkum. | |
| Volgende week weer herkansing in Langweer. | |
| Uitslag dames. | Uitslag heren. |