Dat was het weer!!

9 oktober 2010.
De GrachtenRace in Amsterdam kan echt een lastige race zijn. Vooral als je heel wat langzamere sloepen voor je hebt.

   
grracek3.jpg  Zenuwen??!! Hoe bedoel je ? 
De ploeg vertrok om 7.30 uur al richting Amsterdam omdat er voor 10.00 uur gekraand moest worden. Zo was er tijd over om Amsterdam even in te gaan.  grracek2.jpg 
 
Bij de start begint het al. Je moet daar als eerste uit komen anders moet je bij de eerste spoorbrug het linker gat pakken en dat scheelt toch aardig wat meters. 
 
Daarna gaat het beter een kilometer of 4 door de IJhaven waar iedereen je inhaalt of waar je makkelijk dus anderen kunt inhalen. 
 
Het Lozingskanaal, Singelgracht, Binnen Amstel, Amstelkanaal en de Kostverlorenvaart gaan nog wel. Alhoewel je onder sommige bruggen niet kunt roeien omdat ze te smal zijn. Maar dan moet je de grachten in. Zoals de Singel-, Leidse-, Prinsen- en de Keizersgracht.  
 
grracek12.jpg  Maarten, Gerrit en Eric werden "uitgeleend" aan de Azorean High.
   
Na zo’n 4 kilometer ging men de grachten van Amsterdam in.

Een wir war van afslagen, nauwe en lage bruggen. 

grracek10.jpg 
 
In deze grachten wordt je niet direct vrolijk. De Jan van den Berg startte als nummer 78 en had zo de helft van de deelnemers voor zich. Alhoewel zij een zeer goede start hadden en als eerste onder de spoorbrug door gingen kon je verwachten dat het een keer mis zou gaan. Dit gebeurde dus niet 1 keer maar verscheiden malen dat de Jan van den Berg gehinderd werd. De langzame sloepen hopen zich telkens op. Ze liggen dan met de riemen in de knoop zich aan elkaar voortrekkend om hier weer uit te komen. 
 
grracek4.jpg  Hier de dames met Geke (rechts) als debutant. 
   
Olympisch stadion.  grracek5.jpg 
   
grracek6.jpg  Het tweede dames team was gedeeltelijk aanwezig om Geke (en natuurlijk de andere roeiers) aan te moedigen. 
 
De Jan van den Berg kon niet anders dan stoppen en afwachten tot dat eindelijk de zaak uit elkaar is. Dit kost tijd!
 
En dat waren nog niet alle belemmering.  
 
De Wolter Huisman had andere problemen. Op de rechte stuk ging het perfect. Maar zodra er bochten waren schoot deze te ver door waardoor de bochten te ruim werden genomen. Ook het superlichte gewicht van deze sloep is in de grachten met zijn vele bruggen geen voordeel.  
 
Voor een nauwe brug wordt er flink aangezet om zo zonder te roeien er onder door te schieten. Door het lage gewicht zet de sloep niet echt door. Hierdoor verliest deze veel snelheid. De stuurman van de Wolter Huisman probeerde dit op te lossen door zich aan de  lage bruggen af te zetten om zo de snelheid er in te houden. 
 
De rondvaart boten zijn een verhaal apart. Deze boten nemen voorrang of hebben voorrang. Als je zo’n boot van onder een brug aan ziet komen moet je maken dat je aan de kant komt. Zij wachten niet en zorgen ervoor dat je met de riemen geroeid aan de kant ligt te wachten tot ze voorbij zijn. En ja dat kost ook weer minuten. 
 
De pleziervaart was gelukkig wel zo sportief om aan de kant te gaan of bij een brug even te wachten. Daar hadden de roeiers weinig hinder van. 
 
Toch heeft deze wedstrijd charme. Dat zit hem in de mooie Amsterdamse grachten. Onderweg zie je veel historische erfgoed. Zoals monumentale Grachtenpanden, het Olympisch stadion, parkjes en kunstwerken. Massaal zitten de bewoners buiten, op terras, op bruggen en woonboten. Iedereen moedigt je aan. In heel wat talen hoor je deze aanmoedigingen. 
 
Dat is het mooie van deze race. Het publiek hangt continu boven je. Ook Urker supporters waren aanwezig. Op een aantal bruggen waren zij om de roeiers aan te moedigen door luidkeels te schreeuwen en te zwaaien met de Urker vlag.
Dan neem je het voor lief dat je even verder op weer moet inhouden voor de zoveelste belemmering. 
 
Werd er dan nog wel goed geroeid? Zeer zeker. De adrenaline die je doordat stoppen krijgt zorgt ervoor dat je voelt dat je deze verloren tijd weer in moet halen. Dat je zelf de wedstrijd niet kunt maken zorgt er voor dat je door gaat tot het uiterste!
 
En als het nauw wordt zitten de riemen in elkaar! De Jan van den Berg kon stoppen en afwachten tot er weer ruimte was.  grracek7.jpg 
   
grracek8.jpg  grracek9.jpg 
Menig woonboot bewoner zat te genieten in de zon en zag zo het wondere schouwspel van hardroeiende sloeproeiers aan zich voorbij trekken. 
 
Werd er dan een goeie tijd geroeid? Nee dat weer niet. 
 
Wolter Huisman roeide de 24 kilometer in 2:26:36 en de Jan van den Berg deed er 2:54:28 over. 
 
In het Algemeen Klassement werd de Wolter Huisman 53e en de Jan van den Berg 29e.
 
grracek14.jpg  Omdat menig een met een lege maag rondliep en Jennie al aan andere roeiers begon te knagen……… 
   
…………werd er snel een Mc.Dre eh Donalds opgezocht.
De vestiging in Almere werd dit keer met een bezoek vereerd. 
grracek13.jpg 
   
grracek1.jpg  grracek11.jpg 
Bemanning van de Wolter Huisman met Eric, Maarten en Gerrit als roeiers voor de Azorean High  Het team van de Jan van den Berg.
 
   
Het was weer een turbulent jaar met ups en downs maar toch heb ik weer een mooi jaar achter de rug met mooie wedstrijden en verhalen. Maar wat het belangrijkste is dat we weer veel lol hebben gehad met onze mooie roeisport! 
   
   

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

threeenthirty + = 41

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.