05-10-2013.
Zaterdag 5 oktober was het weer tijd voor de wedstrijd in Langweer.
De afstand van deze race bedroeg 15,3 km. Totaal deden er zo’n 40 sloepen mee.

9.15 uur moesten we verzamelen bij de schuur zodat we rond half 10 konden
vertrekken richting Langweer.
We hoefden deze keer geen sloepen klaar te maken want deze stonden nog op de trailer van vorige week. Er was deze week getraind in de Wolter Huisman. Iedereen was redelijk op tijd aanwezig om te vertrekken richting Langweer. Vandaag was een speciale dag, want ons aller dierbaarst roeister Jacobien ruilt na vandaag onze mooie sport en vereniging in voor het minder intensieve, spectaculaire en sportieve volleybal. Dus voor haar was het nog één keer knallen in het keurkorps van de Jan van den Berg. Bij de heren was ons nieuwste lid Dirk Teun (roepnaam ‘De Kolos’) met ons mee om ons te supporten bij de wedstrijd.
Na een vrij vlotte rit naar Langweer konden we de sloepen kranen. Vanaf hier was het een klein stukje roeien naar de haven waar de start/finish plaats vond.
In de haven was het gezellig druk. Alle sloepen lagen hier vrij dicht op elkaar en het weer knapte wat op. Tijdens het roeien naar de haven had een stuurboord roeier toch nog wat last gekregen van een opgelopen blessure. Hierdoor werd besloten om roeier Dirk Teun mee te nemen onder de race zodat hij kon invallen wanneer de blessure het verder roeien onmogelijk maakte. Verder besloten we ook een kist met ijs en drankjes mee te nemen zodat er direct na de wedstrijd verkoeling gezocht kon worden. Dit leverde de Moby Dick een extra lading van ongeveer 150 kg op.
In de haven van Langweer was het goed toeven om met beide ploegen nog even bij elkaar te zitten om elkaar even op te peppen en de nodige onzin aan elkaar over te brengen. Ook hebben we Jacobien nog extra gemotiveerd om maar niet met het mooie te stoppen en maar niet over te stappen op het weinig (in)spannende volleybal. We hadden nog even een vergelijking voor haar uiteen gezet.
Roeien: Intensieve buitensport met sterk teamgevoel. Een sport waar veel voldoening uit te halen is. Een sport die ook echt een ‘sport’ is (dus lichamelijk inspanning). Onze mooie vereniging met zijn barbecues, gezellige avonden, exclusieve weekendjes weg in luxe vakantie resorts, etentjes, maar vooral de goede relatie met de andere leden en bestuur. Eigenlijk zijn we geen roeivereniging maar een roeifamilie. Volleybal: Niets van het hierboven genoemde.
Hierna zocht iedereen rustig zijn plaats in de sloepen. Een roeister van de Jan van den Berg zat (zoals alleen vrouwen dat kunnen) onbedachtzaam te zwaaien met haar telefoon. Deze verdween hierdoor ook terstond in de diepte van de haven. Dit tot grote schrik van deze roeister, want deze telefoon bevatte contactgegevens van haar nieuwe liefde die ook nog eens op vakantie was. De ramp was compleet en er werd moord en brand geschreeuwd en de sloep (ja zelfs de haven) was even te klein. Maar goed zonder deze telefoon kon ze wel haar gehele inzet op het roeien zetten, want ze hoefde nu immers geen rekening te houden met de Social media zoals Twitter, Facebook, Hyves en Whats App. Roel knikte hierdoor goedkeurend.
lnw13k3.jpg Melissa(l) moet haar kaant moat missen.
Tja en Willemien, die was of zat op een………. lnw13k2.jpg
lnw13k4.jpg  De start vond zou om de minuut gaan plaatsvinden en er startte één boot tegelijk (door de geringe  ruimte in deze haven). De route liep allereerst over Langwarder Wielen. Hierna liep de route door sloten en kanalen en kleinere meertjes. Er zaten drie bruggen in de route en de route liep uit op hetzelfde meer waar ook gestart werd. De Jan van den Berg startte op plaats 17 en de Moby Dick startte op nummer 40 (laatste).
Een tumultvolle wedstrijd werd het voor de Jan van den Berg. Allereerst een verschuiving in de ploeg van stuurboord naar bakboord en ook een nieuwe roeister deed haar debuut. Ook werd het een wedstrijd van inhalen en nog eens inhalen. Vooral de Sir Lancelot Skynner, die een minuut voor de Jan van den Berg was gestart, wilde niet opgeven. Het duurde wel een kwartier voordat deze sloep voorbij was geroeid. Een mooi strijd van niet opgevende dames.
Doordat het deelnemersveld mooi verdeeld was vormden de 3 bruggen geen probleem. Na de laatste brug werd de Te Maru en de Mare Australis uit Tollebeek, die net elkaar zaten in te halen, tegelijkertijd voorbij geroeid.
Voor de Moby Dick was het wachtten op de start ook deze keer weer zeer zenuwslopend. De start duur in het geheel ook vrij lang doordat er maar één sloep tegelijk kon starten. Dus stuurman Lukas kreeg het weer te voorduren met onwillige bemanning die voortduren de sloep wilde losgooien en wilde warm roeien (wat in deze haven volstrekt onmogelijk was). Nadat de haven volledig geleegd was, mocht de Moby Dick aan de start verschijnen. De adrenaline gierde door de lichamen van de roeiers en er werd met spanning gewacht op het startsein wat verzorgd werd door een charmante computer dame.
Na het klinken van het startsein werden drie korte klappen gegeven waarna gelijk het normale tempo aangenomen werd. De snelheid op het log zat weer rond de 5. Deze 5 was de richtlijn van deze wedstrijd. Het meer werd opgeroeid en er lagen zeeën van ruimte voor de Moby Dick. Door het startten met tussenpozen van een minuut lag het deelnemersveld erg verspreid. Hierdoor was er de eerste kilometer geen sloep om in te halen. Pas toen we in de sloten terecht waren gekomen kon de Antony van Hoboken achterhaald worden. Met een flinke spurt werd deze sloep moeizaam ingehaald. De bemanning van deze sloep was niet van plan om ons zonder slag of stoot te laten gaan. Echter kon deze sloep niet lang met ons oproeien, dus ging deze zeer strak in onze slipstream liggen. Hier konden ze nog enkele honderden meters ‘meeliften’ met onze snelheid. Deze snelheid lag hier nog  tussen de 4,6 en de 5. De eerste snelle sloep was achter ons gelaten. Ondertussen werden al enkele sloepen gepasseerd. Hierna waren we aangekomen bij de eerste brug deze kon niet door één boord roeiend gepasseerd worden. Toch verliest de Moby Dick altijd veel snelheid bij het passeren van bruggen die te smal zijn om normaal roeiend te passeren. De achtervolging werd ingezet op de volgende snelle sloep: De Twirre. Deze sloep is vier minuten voor de Moby Dick gestart. Het duurde dan ook even voordat deze sloep ingehaald werd. Ondertussen waren we al rond de helft van de wedstrijd. De snelheid varieerde van 4,5 tot 5 (soms met een uitschieter van 5,1 tot 5,3). De Twirre kon na het inzetten van een flinke spurt net voor de twee resterende bruggen worden ingehaald. De Moby Dick moest hierna gelijk met beide boorden geroeid onder de eerste brug door. Hierna konden nog een paar slagen gemaakt worden voordat de tweede brug gepasseerd moest worden. Dit moest ook weer met beide boorden geroeid gedaan worden. Deze brug was wat langer dus na het passeren van de brug was de snelheid van de sloep flink teruggelopen. De Twirre lag hier weer naast ons. Dit gaf de bemanning een
Dit gaf de bemanning een  extra adrenalinestoot en de snelheid liep gelijk op tot krap 6 op het log. Hierdoor kon de Twirre snel ingehaald worden en achter ons gelaten. Ons volgende slachtoffer was de Gebroeders van Amerongen. Deze sloep roeide een hele goede wedstrijd en de bemanning haalde hier alles uit de kast om de Moby Dick voor te blijven. Toch liepen we langzaam maar zeker op ze in. Het weer was goed (het was wel erg warm, maar de wind was prima) de slag was rond 29 en de bemanning stond in de psychose stand.
De Moby Dick kon diverse sloepen in halen voor dat zij de dames in de gaten kregen. lnw13k5.jpg
Maar de dames wilden zich niet laten inhalen door de heren en weer werd er met kracht gesmeten om voor hen de finish te passeren.
Dit gelukte en de dames finishte in een tijd van 1:47:42. Daarmee behaalden ze tevens een 4e plek in de Dames 1 Klasse. Tevens was dit de laatste wedstrijd voor Jacobien Hoefnagel. Het volgende seizoen zit zij bij een volleybal team op de bank. Voor haar in de plaats komt Joke de Boer die vandaag haar debuut had.
lnw13k6.jpg Het einde naderde voor de Moby Dick de Gebroeders van Amerongen naderde. De finish naderde en een koud biertje naderde. Alles werd eruit geramd. Snelheid lag boven de 5, maar zakte later iets terug doordat er wat ongelijk werd geroeid door het geschreeuw en de eindsprint.
 De Gebroeders van Amerongen kwam dichterbij en werd tot ingehaald. “Beide boorden INHOUDEN!!!!” riep stuurman Lukas “anders dan roeien we die sloep helemaal aan gort”. De haven van de finish was te krap om nog in te halen. We moesten deze sloep voor laten gaan. We konden hierdoor rustig de haven in roeien achter deze sloep aan. De Moby Dick finishte in een tijd van 1:27:30 uur. Een 5e plek in de Herenklasse 2. lnw13k7.jpg
lnw13k8.jpg Hierna was het genieten geblazen. Een koud biertje, een zonnetje en je mede roeiers om je heen waarmee je nog wat zinloze gesprekken kan houden.
Roeier Erik kon nog een mooi boeket bloemen uit de haven vissen om roeister Jacobien te bedanken. Deze was hier heel content mee en ze zou hem overal mee naar toe nemen.
Op de terugweg hebben we willekeurig wat mensen gevraagd wat ze van de carrière switch van Jacobien vonden, dus van roeien naar volleybal. De reacties luidden als volgt: “Meid je bent niet in orde”, “Ik ben sprakeloos, ongelofelijk”, “Waar zit je verstand?”, “Och och, Volleybal? Dat is toch geen sport?”. Bij aankomst stonden haar vader en moeder te wachten. Toen we hun om een reactie vroegen barstte haar moeder in huilen uit en haar vader zei wat teleurgesteld “Ik snap er niks van. Haar moeder en ik praten al weken op haar in en we hebben al nachten niet geslapen, maar ze gaat toch. We weten niet wat haar mankeert”
Ondanks deze waarschuwing willen we Jacobien allereerst bedanken voor haar inzet van de laatste 4 jaar. We wens haar verder veel sportieve hoogtepunten toe in de toekomst (al geloven we niet echt dat je die bij volleybal zal beleven). Ook wensen we je het allerbeste. Het ga je goed. Vaarwel, het beste, Ahoy. En als laatste: In april beginnen de trainingen weer, dus als je weer bij je positieven bent gekomen kun je zo weer instappen.
En nu? Nu wordt het klussen geblazen en de sloepen moeten volgende jaar weer piekfijn voor elkaar zijn.
Tot volgend jaar! lnw13k1.jpg
Langweer dames  Heren langweer

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

51 − nineenforty =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.