Een wedstrijd is beter dan een training.

Met die gedachtegang waren de roeiers naar Makkum gegaan.
De slag om Makkum was een wedstrijd die niet mee telde voor
het Algemeen Klassement. Deze wedstrijd was dus een mooie
gelegenheid om te kijken hoe de roeiers de zomer vakantie
doorgekomen waren. Ook waren er een paar wijzigingen in de
vaste ploeg. Door afwezigheid van 4 roeiers van het eerste team
kon stuurman Tiemen Romkes zijn reserve roeiers uittesten. Deze
kregen zo een mooie gelegenheid om zichzelf te bewijzen in een
echte wedstrijd.

Ter gelegenheid van de visserijdagen had de watersportvereniging van Makkum en Witmarsum een sloeproei wedstrijd georganiseerd. Deze ging vanuit de haven, richting Kornwerderzand. Bij de dijk aangekomen werd er een boei gerond om zo richting Hindeloopen te gaan. Halverwege lag de volgende boei en gingen de roeiers weer richting Makkum. In totaal 15 kilometer die door de krachtige wind voor aardig wat zweet druppels zou zorgen. 

 

De Moby Dick wordt gelost in de haven van Makkum. 
De haven lag vol met botters, IJsselmeer – en garnalen kotters, kleine sleep boten en plezierjachten. Er werd vis gebakken en er stonden heel wat rook tonnen te roken. De roeiers waren aangenaam verrast door de aanwezigheid van een kleine tienduizend mensen die voor veel gezelligheid en aanmoedigingen zouden zorgen.  

 

Er moest een minuut of tien geroeid worden van de los plaats naar de haven. 

In de haven van Makkum was het een komen en

gaan van schepen en sloepen. 

 

 

Hendrik Hoekstra kijkt zorgelijk voor zijn eerste wedstrijd.

 

Wat staat mij allemaal te wachten? 

De hoeveelste wedstrijd zou dit wezen, Lub? 

 

 

Druk overleg over de te volgen taktiek. 
Voorbereiding in de sloep. De een drinkt nog wat en de ander houdt de eerder gestarte sloepen nauwlettend in de gaten. 

 

Om twaalf uur was er de eerste start die bij het kleine pittoreske visafslag plaatsvond. Onder groot publieke belangstelling werd er in groepjes van twee gestart. In totaal deden er 14 heren en 8 dames ploegen mee. De start en de wedstrijd waren vanaf de kant voor het publiek goed te volgen. Ook werd er door de speaker live verslag uitgebracht van wat er zich op het water afspeelde.

 

Na de start voer de Moby Dick voorbij de jachthaven en daar werden zij door de eerste Urker supporters aangemoedigd. Deze lagen daar met een jacht afgemeerd. Zelfs op de dam net buiten de haven stonden Urker supporters, met vlag en al, de roeiers luidkeels aan te moedigen. Op het IJsselmeer ging het eerst een kilometer of 4 recht tegen de wind in. Met een snelheid van ongeveer 10 km/h werden er op dit stukje al aardig wat sloepen ingehaald.

De boei bij de afsluitdijk gerond te hebben ging het richting Hindeloopen.

Hier kregen de roeiers de wind schuin van achteren. Op dit gedeelte werden er snelheden van 13 tot 13,5 km per uur geroeid. Af en toe moest er uitgeweken worden voor plezier jachten die deze route gebruikten om bij de sluis van Kornwerderzand te komen.

 

De dames sloepen Berend Koster en Bruzer lagen met een tussenruimte van 6 meter naast elkaar te roeien. De stuurman van de Moby Dick kon hier moeiteloos tussen door. Ter hoogte gekomen van deze twee sloepen begon hij de dames luidkeels aan te moedigen. Door dit verbaal geweld keken de stuurvrouwen opzij en automatisch stuurden zij hun sloepen naar de Moby Dick toe. De stuurman van de Moby Dick moest toen nog harder schreeuwen om de stuurvrouwen op hun fout te wijzen en het scheelde niet veel of de riemen waren in elkaar verstrikt geraakt.

 

De boei en het controle vaartuig richting Makkum werden gerond. De speedboot, die het parcour aangaf door voorop te varen, bleef bij het controle vaartuig liggen. De bemanning zaten met elkaar te praten en vergaten hierdoor hun werk. De stuurman van de Moby Dick zag door de golven en de afstand de volgende boei niet liggen en wist zo niet welke koers er gevaren moest worden. Door met z`n allen te schreeuwen dacht de speedboot bemanning dat er wat aan de hand was en voer snel naar de Moby Dick toe.

Daar aangekomen attendeerde de stuurman hen op hun taak. De speedboot ging weer voorop varen en de stuurman kon zo in een rechte lijn naar de haven van Makkum roeien.

 

 

Dit laatste stuk werd weer tegen de wind in geroeid. De snelheid bleef rond de 10 kilometer per uur steken. Sommige roeiers maakten op dit stukje kennis met de man met de hamer. De stuurman liet toen de roeiers om beurten drinken en de man met de hamer werd overboord gegooid.

 

 

Bij de haven werd er een laatste boei gerond om zo recht de haven in te kunnen varen. De supporters stonden weer op de dam de roeiers aan te moedigen. Dit gaf de roeiers extra stimulans om de laatste kilometers nog even vol er tegen aan te gaan. Deze laatste kilometers waren met de wind mee. De slag ging van dertig korte slagen naar 28 lange slagen. De snelheid liep hierdoor op tot 15 km per uur met een uitschieter van 16 kilometer per uur. Deze snelle finish leverde een tijd op van 1 uur 21 minuten en 24 seconden.

 

   Finish!
Dit zijn de prijzen voor de eerste drie plekken in het Algemeen Klassement. 

 

 

Uitreiking van de speedcup. 
Ondanks de harde wind werd er een mooi gemiddelde geroeid van 11 km per uur. Er was weer een speedcup binnen en in het algemeen klassement behaalde de Moby Dick een zesde plaats.

En de nieuwe roeiers? Die mogen blijven, vertelde de stuurman. 

   

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

+ nineenthirty = 48

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.