22 juni 2013.
Zwolle heeft een mooie ‘ster’ grachten gordel. Deze grachtengordel was zaterdag het strijd toneel voor de heren en de dames.

De wedstrijd was een beetje apart opgezet. Allereerst moesten de dames in de Jan van den Berg de race roeien en vervolgens was er een skiff roei wedstrijd.
Als laatste was het de beurt aan de heren om de wedstrijd te roeien. Dit alles leverde een afzonderlijk vertrek van de beide ploegen naar Zwolle op.
Ook betekende dit een berg met wachttijd voor de heren. De Moby Dick moest namelijk rond 11 kranen en moest pas om tien voor drie starten.
Voor de heren was het half 10 melden bij de schuur en 10 uur vertrekken. Auke ging ook met ons mee inclusief zijn klapfiets en een camera. Hij was deze dag verantwoordelijk voor de verzorging van het beeldmateriaal voor op de site en in de krant. Het was ongeveer 45 minuten rijden naar Zwolle en we konden snel door naar de kraan, waar we gelijk aan de beurt waren. De sloep werd in het water gelaten en iedereen nam plaats.
Voor ons was echter een skiffroei wedstrijd aan de gang. En een meneer die eruit zag als een ouderling met megafoon en een stopwatch zeurde dat we niet mochten oversteken, omdat de start van het skiffroeien voor ons plaatsvond. We wachtten dit een tijdje af, maar al gauw bleek dat er geen eind aan kwam. Ook leek onze “ouderling” met megafoon er wel plezier in te hebben om ons te laten wachten. Hij had ons instructies gegeven om bij de start van de race te komen. We moesten het water oversteken en een inham in roeien. Na een kwartier was ons geduld op en we besloten om onze ouderling te laten voor wat hij was en snel door de startende boten door te roeien om zo naar de startlijn van de race te kunnen om de sloep af te meren. Dus zo gezegd zo gedaan. Iedereen zat klaar en na een start van een skiffroeiboot ramden wij het water over de inham in. Dit bleek echter een doodlopend watertje te zijn. De ouderling had ons er tussen genomen! We namen wraak door vervolgens gewoon de inham weer uit te roeien en door het deelnemer veld van de skiffwedstrijd heen te roeien. Dit werd ons door de ouderling niet in dank afgenomen….
Hierna konden we, na wat zoeken, doorroeien naar de startlijn. De Jan van den Berg lag hier al op ons te wachten. We kregen taart en koffie van de dames aangereikt (Hadassa was jarig). Ook werd er de juiste riem aan de dames gegeven. Het was bijna starttijd voor de Jan van den Berg. Voor de heren betekende dit het startsein voor het wachten.
zwe2013k3.jpg zwe2013k4.jpg
Verder was het vandaag de vuurdoop van onze nieuwe stuurman Lukas. Ook beloofde het geen makkelijke race voor hem te worden. De route was als volgt: Allereerst moest een rondje gemaakt worden door de grachten om het centrum van Zwolle heen. Hierna moest dit rondje nogmaals gedaan worden, maar dan voor de helft. Hierna moest een stuk over het Zwarte water geroeid worden en hier moest bij een brug gekeerd worden. Vervolgens moest teruggeroeid worden over het Zwarte water en hierna een anderhalf rondje weer door de grachten, maar dan in tegengestelde richting. Dit beloofde wat! Nauwe stukken en veel bochten, bruggen en boten. De langzame sloepen startten eerst, dus dit betekende ook veel verkeer, opstoppingen en inhalen. zwe2013k6.jpg
Zo’n 30 dames werden in groepjes van 3 weg geschoten. De Jan van den Berg startte samen met de D’isela en de Icterus. Wachtend op die start moest de stuurman zich vast houden aan een touw dat aan de brug was bevestigd. zwe2013k5.jpg
De Jan van den Berg lag in het midden, de start meester telde af, het startschot klonk en weg waren de sloepen. Direct na de start werd het al een stuk smaller en de sloepen liepen naar elkaar toe. Riemen haakten in elkaar en geschreeuw om ruimte was niet van de lucht! De stuurman van de Jan van den Berg liet de anderen voorgaan om brokken te voorkomen.
In de grachten was het een nauwe bedoening en moest men menig maal afremmen om de langzamere sloepen voor te laten gaan. Zenuwslopend om in een wedstrijd te stoppen met het roeien. Toen de Jan van den Berg op het Zwarte Water aan kwam was er ruimte genoeg. Menig sloep in te halen. Terug in de grachten hadden zij geen last meer van de andere sloepen en kon werd er vol aan doorgeroeid om de verloren tijd weer in te halen. De start werd gepasseerd voor de laatste ronde door de grachten. Deze laatste ronden werd zonder problemen gerond en de finish tijd van de dames was 1:48:52.
zwe2013k1.jpg Achterelkaar en af en toe stoppen met roeien!
Na de start van de Jan van den Berg zijn de heren de stad in gegaan om de tijd te doden. Even over de markt, naar de MAC en uiteraard even naar de mediamarkt om de nieuwste tv’s en computers even te bekijken en hier heeft Jan Bennik ons een demo gegeven van de Body Groomer van Philips. Ondertussen konden we de dames nog aanmoedigen die hier door de grachten roeiden.
Auke croste op zijn klapfiets achter de dames aan om foto’s te nemen. De heren moedigden Auke hierbij ook even aan. Hierna gingen de heren weer terug naar de sloep om de Jan van den Berg te zien finishen en om zich voor te bereiden op de race. Zoals wel eens eerder gezegd word deze voorbereiding door ieder op zijn eigen manier gedaan. De één begeleid dames heel galant bij het overstappen van sloepen en behoed ze voor uitglijden. De ander probeert van een vuilniszak een regenjas te maken (zich verwonderende waarom dit niet meer lukte en 20 jaar terug wel). En weer een ander proostte al op de overwinning. Ondertussen waren alle damessloepen binnen en waren de mietjes van het skiffroeien ook weer klaar en werd het langzamerhand de beurt aan de heren.
Half drie zat iedereen in de sloep. Ieder had al zijn spullen gereed en er werd geduldig gewacht tot iedereen gestart was. De Moby Dick startte als laatste met nog een sloep. Er moest gestart worden achter een brug. De stuurman moest een touw vasthouden totdat ze werden afgeschoten. Deze taak kon stuurman Lukas met moeite vervullen. Dit belooft wat…. zwe2013k7.jpg
Toen we startten lagen we gelijk tegen onze medestarter aan. Hierdoor kon slag stuurboord niet roeien. Dit was echter na enkele seconden opgelost en de Moby Dick schoot weg. De presentator van het gebeuren kon de vaart hiervan maar amper bevatten. Zo ging het op weg naar de eerste bocht. De slag werd op 28,5/29 gezet en de vaart zat er goed in. De eerste kilometer werd een gemiddelde snelheid van 14,5 km/h gehaald. Het parcours was krap en de bochten konden niet op volle kracht van beide boorden genomen worden. Hierdoor mocht de eerste helft van de race stuurboord iets inhouden bij de bochten. Ook moest er onderweg nog het één en ander aan onkruid worden gesnoeid. Dit was een mooi karwei voor stuurboord en dit deden ze dan ook met grote inzet. Na vijf minuten roeien werd de vorige startgroep achterhaald. Deze boten konden vrij makkelijk ingehaald worden. Al ging dit vrij krap en soms moesten we inhouden om eerst onder een brug door te komen alvorens we een inhaal manoeuvre konden inzetten. Na deze eerste paar sloepen hadden we vijf minuten rust. De 28 a 29 slagen werd weer gehanteerd en de vaart zat er nog goed in.
Hierna werd het al wat drukker voor ons. We moesten hier aansluiten in de file. “Kracht eraf” melde de stuurman. “Zoek een andere weg Lukas” zei iemand. “Er is geen weg” zei Lukas. Dus kracht er af dan maar. Dit is geen gemakkelijke opgave om te stoppen als je stijf van adrenaline staat. Toen ineens zag Lukas een opening. Een sloep gaf ons wat ruimte er kwam een smal pad vrij. Iedereen zette even goed aan en er werd flink doorgeroeid. Zo haalden we drie sloepen in. De Kromme Dick lag nu nog voor ons. We kwamen naast deze sloep en kropen voorbij toen we onder een brug door moesten. Hierdoor stuurde de Kromme Dick op ons toe en raakten we elkaar. De boeg van de Kromme Dick raakte de achterkant van de Moby Dick. Bakboord kon roeien en stuurboord vrijwel niet. Zo schoven we voorbij, maar de Kromme Dick begon ook weer te roeien en duwde zo de Moby Dick scheef in het vaarwater. Hier lagen we stil en dwars. De Kromme Dick passeerde ons gevolgd door drie andere sloepen. Beide boorden moesten strijken om de sloep weer recht op de route te krijgen.
De adrenaline was nog wat verhoogd door dit alles we probeerden met 29 slagen de groep weer te achterhalen. Inmiddels was er één ronde gemaakt. Nog een halve ronde door de grachten en dan het Zwarte Water op. In de grachten werd niet veel klaar gespeeld. Op het Zwarte Water moest het gebeuren. zwe2013k2.jpg
Het Zwarte Water werd bereikt. De slag was ongemerkt wat verhoogd en deze werd weer getemperd door de stuurman naar 28 a 29. Hier werd een interval ingezet. Het deelnemers veld moest hier voorbij geroeid worden. Hier was ruimte. Een interval van 15 om 15 werd ingezet. Al gauw kwamen werden de sloepen ingehaald. Ook de Kromme Dick werd gepasseerd. Er werden links en rechts sloepen ingehaald. Het keerpunt naderde. Hier was het een drukte van jewelste. Hier kwam het aan op goed sturen. Zet hem op Lukas! Lukas besloot ruim in te sturen en zo om de andere sloepen heen te roeien. Dit leek te gaan lukken. Echter de sloep Gebroederes van Armerongen stuurde scherp in. Hierdoor kwam hij dwars in bakboord terecht. Stuurboord kon echter nog doorroeien en hierdoor wist de Moby Dick er langs te schuiven. We konden onder de brug door en achter ons klapten ongeveer zes sloepen op elkaar. Goed gestuurd Lukas! Nu werd de terugweg ingezet.
Ondertussen had Auke het opgegeven met zijn klapfiets. Hij had zogenaamd een klap band. Hij werd er van verdacht dat dit door hem zelf was veroorzaakt. Zo hoefde hij niet meer zo hard achter de Moby Dick aan te fietsen. Met dat tempo was het bijna niet mogelijk om de Moby Dick bij te houden.
De slag werd weer rustig. Lang (28 a 29) met veel kracht. Hierdoor werden de overige sloepen ingehaald en roeide de Moby Dick alleen door de grachten. Nu in tegengestelde richting. Bakboord mocht inhouden voor de bochten en stuurboord mocht rondtrekken. Ook mocht bakboord nu onkruid snoeien. Toen de Moby Dick op één na laatste keer de start passeerde werden zij al flink aangemoedigd. De organisatie kon amper bevatten dat de Moby Dick alweer terug was. Oud roeiers pinkten een traantje weg en de stem van de presentator sloeg over van enthousiasme. zwe2013k8.jpg
Het laatste rondje werd ingezet. Slag bleef lang en krachtig. Geen deelnemers te zien. De weg was vrij. Zo werd het onze race. Net als vroeger helemaal alleen naar de finishlijn. Niemand kon zich in Zwolle aan de Moby Dick meten. Zo werden de laatste kilometers ingezet. De muziek en de mensen waren al te horen. De laatste brug en de laatste bocht werden genomen. En er werd met een flink tempo over de finish geroeid.
De Moby Dick was binnen in een tijd van 1:24:50 (een nieuw record in Zwolle). Al met al een race met veel oponthoud en een beetje pech. Maar goed gestuurd en goed geroeid en alsnog een goede tijd.
Hierna was het inpakken en wegwezen, want er stond nog een BBQ op het programma bij Melissa op de boerderij. Hier werd het één en ander nog geëvalueerd en hier kon ieder bijkomen van zijn inspanningen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

− six = 3

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.